donderdag, april 07, 2005

 

(too) close encounters

Zaterdag zat ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens in de trein. Ik heb nooit echt een hekel gehad aan treinreizen ondanks de NS en sinds mijn ov er niet meer is had ik al lang niet meer in de trein gezeten, dus ik had er zin in!
De reis ging naar Utrecht en het was als vanouds treinreizen; beetje loeren naar mensen, binnenpretjes hebben om dingen die mensen zeggen of om hoe ze half kwijlend in slaap sukkelen en natuurlijk je ergeren aan mensen die te luidruchtig bellen. Ik zat in een vierzit, in de hoek bij het raam en ik had het me gemakkelijk gemaakt dus een krantje op de bank tegenover me gelegd, mijn schoenen uitgetrokken en voeten op de bank. Dit misschien tot grote ergenis van anderen, maar goed. Hele prettige reis gehad totdat ik Apeldoorn binnenreed. In Apeldoorn werd het erg druk in de trein en ik ben natuurlijk de beroerdste niet dus ik deed mijn voeten van de bank en maakte plaats voor drie Hindoestaanse mannen. Tot zover geen probleem. Totdat de hindoestaanse man schuin tegenover me besloot het zich ook maar eens ongegeneerd gemakkelijk te maken en wijdbeens ging zitten met zijn hand in zijn kruis en afwisselend aan het krabben en friemelen sloeg. Al pratend in hun eigen taal en af en toe lachend en blikken werpend (wat vast subjectief en paranoia is van mijn kant) werd de treinreis voortgezet. En omdat ik ook niet echt een mogelijkheid zag om te vertrekken uit mijn positie want ik zat met mijn voeten op mijn schoenen vast in het hoekje bij het raam, besloot ik toen maar stoicijns uit het raam te gaan staren, hopend dat dit moment snel voorbij zou gaan. Nog een half uur en dan zou ik in Utrecht zijn, 'zou ik het uithouden tot die tijd???' Gelukkig zat hun reis er in Amersfoort al weer op dus echt lang heeft het niet geduurd al met al, maar dit waren toch de langste zeven minuten die ik in tijden in een trein heb meegemaakt.


Comments:
Als je bestemming de reis maar waard was dan! ;)
 
Misschien had de man gewoon jeuk.
Misschien was het ook alleen maar eng voor je omdat die mannen vreemd eruit zagen en een vreemde taal praatten. Als het Twenten waren gewest had je het allen vies gevonden maar verder niet over na gedacht. Of niet?
 
Wat is een "twent"? Een twentenaar? Spreken die ook een andere taal dan? Uw opmerkingen zijn weinig doordacht, doktor.
 
Mmmm, ik ken suus goed genoeg om te weten dat het igg niet om het uiterlijk van die gasten ging.... Maarre, ik kan me er op zich wel wat bij voorstellen dat het niet echt leuk is als (a) iemand tegenover je uitgebreid aan zijn kruis zit, en je (b) het idee hebt dat ze het eventueel wel eens over jou zouden kunnen hebben, terwijl je, of omdat je, ze niet verstaat. Dat laatste zal idd wel paranoia zijn, maar dat zegt ze zelf ook al dus who cares...
 
Een reactie posten

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?