zondag, mei 22, 2005
Zwemles
Afgelopen woensdag was ik in de buurt waar ik tot mijn vierde ongeveer ben opgegroeid. Ik had daar een afspraak, maar voor het zover was had ik een uurtje niets te doen dus besloot ik op ontdekkingstocht te gaan.
Zo kwam ik dus terecht bij de plek waar ik vroeger altijd zwemles had. En dat bracht herinneringen mee!
Toen ik met zwemles begon moesten we eerst allemaal op het droge oefenen. Dan had de zwemleraar er een bankje staan van rood nepleer, en dan moest je daarop op je buik de slagen doen. Na flink gewapper met armen en benen mocht je daarna écht in het water; het kleine bassin. Eerst met kurken om en tenslotte ook zonder. Verder herinner ik me daar eigenlijk alleen maar van dat er steeds werd gezongen; '...alle eendjes zwemmen in het water... valderalderiere, valderalderade....'
Op een goed moment toen mijn vriend(innet)jes en ik dus al een tijdje in het kleine bassin mochten zwemmen, kreeg ik griep en was twee lessen uit de roulatie. Toen ik terug kwam was iedereen naar de volgende groep, dus naar het grote bad, maar ik nog niet want ik was ziek geweest. Nou vond ik er toch al niet veel aan, aan dat zwemmen, dus telkens als ik het niet meer zo leuk vond dan vroeg ik of ik naar de w.c. mocht en dan liep ik stiekem hard trillend van de kou naar de koffiekamer waar alle moeders, en dus ook de mijne, zaten te wachten, om een koekje van bij de koffie te scoren en dan moest ik toch weer terug van mijn moeder.
Maar toen ik terug kwam van ziekgeweest en merkte dat al mijn vriend(innet)jes al verder waren vond ik er dus helemáál niks meer aan! Gelukkig mocht ik redelijk snel ook naar de volgende groep; zwemmen met de haak bij badmeester Frank!
En toen begon het gesodemieter pas echt! Ik werd namelijk echt lijfelijk ziek van het zwemmen. Elke zwemles als ik even gezwommen had moest ik gauw naar de kant omdat ik moest overgeven! En alsof dat nog niet erg genoeg was moest ik (als vier/vijf jarige) dat dan ook zelf opruimen. (Dit is natuurlijk ook heel logisch, want ik zou dat als badmeester ook niet doen, maar als vier/vijf jarige doet je moeder dat soort dingen als je ziek bent.) Dus ik verdween weer regelmatig onder het mom van w.c. naar de koffiekamer om te vluchten voor dat vervelende gezwem.
Natuurlijk spraken badmeester Frank en mijn moeder over de braakproblemen en besloten ze om te proberen of het zou helpen als ik niets at voor het zwemmen. Zo gezegd zo gedaan, maar helaas. Braaf stond ik toch elke les weer met emmer en dweil de vloer schoon te maken (het schoonmaken zat er dus al vroeg in). Op een gegeven moment stond de emmer met dweil al klaar voor me als de zwemles begon.
Uiteindelijk heb ik gelukkig op 22 december 1984 mijn A-diploma gehaald en op 2 maart 1985 mijn B-diploma, maar een zwemfan ben ik nooit geworden.
Zo kwam ik dus terecht bij de plek waar ik vroeger altijd zwemles had. En dat bracht herinneringen mee!
Toen ik met zwemles begon moesten we eerst allemaal op het droge oefenen. Dan had de zwemleraar er een bankje staan van rood nepleer, en dan moest je daarop op je buik de slagen doen. Na flink gewapper met armen en benen mocht je daarna écht in het water; het kleine bassin. Eerst met kurken om en tenslotte ook zonder. Verder herinner ik me daar eigenlijk alleen maar van dat er steeds werd gezongen; '...alle eendjes zwemmen in het water... valderalderiere, valderalderade....'
Op een goed moment toen mijn vriend(innet)jes en ik dus al een tijdje in het kleine bassin mochten zwemmen, kreeg ik griep en was twee lessen uit de roulatie. Toen ik terug kwam was iedereen naar de volgende groep, dus naar het grote bad, maar ik nog niet want ik was ziek geweest. Nou vond ik er toch al niet veel aan, aan dat zwemmen, dus telkens als ik het niet meer zo leuk vond dan vroeg ik of ik naar de w.c. mocht en dan liep ik stiekem hard trillend van de kou naar de koffiekamer waar alle moeders, en dus ook de mijne, zaten te wachten, om een koekje van bij de koffie te scoren en dan moest ik toch weer terug van mijn moeder.
Maar toen ik terug kwam van ziekgeweest en merkte dat al mijn vriend(innet)jes al verder waren vond ik er dus helemáál niks meer aan! Gelukkig mocht ik redelijk snel ook naar de volgende groep; zwemmen met de haak bij badmeester Frank!
En toen begon het gesodemieter pas echt! Ik werd namelijk echt lijfelijk ziek van het zwemmen. Elke zwemles als ik even gezwommen had moest ik gauw naar de kant omdat ik moest overgeven! En alsof dat nog niet erg genoeg was moest ik (als vier/vijf jarige) dat dan ook zelf opruimen. (Dit is natuurlijk ook heel logisch, want ik zou dat als badmeester ook niet doen, maar als vier/vijf jarige doet je moeder dat soort dingen als je ziek bent.) Dus ik verdween weer regelmatig onder het mom van w.c. naar de koffiekamer om te vluchten voor dat vervelende gezwem.
Natuurlijk spraken badmeester Frank en mijn moeder over de braakproblemen en besloten ze om te proberen of het zou helpen als ik niets at voor het zwemmen. Zo gezegd zo gedaan, maar helaas. Braaf stond ik toch elke les weer met emmer en dweil de vloer schoon te maken (het schoonmaken zat er dus al vroeg in). Op een gegeven moment stond de emmer met dweil al klaar voor me als de zwemles begon.
Uiteindelijk heb ik gelukkig op 22 december 1984 mijn A-diploma gehaald en op 2 maart 1985 mijn B-diploma, maar een zwemfan ben ik nooit geworden.
# posted by Susan @ 2:13 a.m. 
Comments:
<< Home
hahahaah jaaaa wat verschrikkelijk was dat zeg. nou ja eigenlijk was ik alleen bang voor het diepe, ik durfde niet 7 meter onder water te zwemmen. Verder dan A ben ik ook niet gekomen hahaah
net rijles, ook zo'n ramp :-) aaargh
net rijles, ook zo'n ramp :-) aaargh
# posted by 
: 9:32 p.m., mei 22, 2005
: 9:32 p.m., mei 22, 2005
heb trouwens nog wat mooie namen voor je slakken (mochten er onverwacht nieuwe slijmerige vrinden opduiken)
heb ze uit mijn TINA Album dat ik gescoort heb op de Koninginnedagmarkt:
ze luiden:
-corrie
-gerrie
-hansje
(let wel: dit zijn allemaal dames)
maar
-kimberley
-destiny en
-DJ
zijn ook lang niet gek
keuzes keuzes
heb ze uit mijn TINA Album dat ik gescoort heb op de Koninginnedagmarkt:
ze luiden:
-corrie
-gerrie
-hansje
(let wel: dit zijn allemaal dames)
maar
-kimberley
-destiny en
-DJ
zijn ook lang niet gek
keuzes keuzes
# posted by : 9:53 p.m., mei 22, 2005
: 9:53 p.m., mei 22, 2005
Misselijk werd ik altijd vooral van de hoeveelheid chloorwater die je perongeluk naar binnen glopte bij je beste schoolslag.
# posted by : 10:14 p.m., mei 23, 2005
: 10:14 p.m., mei 23, 2005
ik moest de 8 meter onder water zwemmen nog en dan had ik mini c, maar ik wist niet dat je met je ogen open kon zwemmen onder water. (kind of dumb, maar ook wel schattig toch?) en dus sprong ik steeds met goeie hoop in het diepe met zoveel mogelijk adem en dan zwom ik alsof mijn leven er van afhing (want ik was al weken met die 8 meter bezig) en net zolang tot ik echt niet meer kon. als ik dan uitgeput alles-gegeven boven plopte en hoopvol de badmeester aankeek, was ik steevast schuin (schuin = misschien wel 8 meter, maar niet voorbij die verdomde rottige streep)door het bad gegaan en schudde hij zijn hoofd ernstig.
zwemles, bah!
kam
zwemles, bah!
kam
# posted by : 3:04 p.m., mei 25, 2005
: 3:04 p.m., mei 25, 2005
jaaa die 8 meter wat een ramp!
We oefende die altijd in de breedte van het zwembad dat was iets van 4 blauwe strepen....
ik kwam nooit verder als 1.5 streep. Dus de dag van het afzwemmen was ik harstikke zenuwachtig want ik had die 8 meter nog niet gehaald.
Maar toen mochten we in de lengte 8 meter zwemmen en ook ik heb toen zoveel lucht ingeslikt als paste en ik ben als een gek gaan zwemmen.
Totdat ik met mijn vinger toppen tegen de zwembad rand ramde.....
Dus hoeveel meter is het in de lengte?
Mijn moeder dacht overigens dat ik niet meer boven zou komen, hihi
We oefende die altijd in de breedte van het zwembad dat was iets van 4 blauwe strepen....
ik kwam nooit verder als 1.5 streep. Dus de dag van het afzwemmen was ik harstikke zenuwachtig want ik had die 8 meter nog niet gehaald.
Maar toen mochten we in de lengte 8 meter zwemmen en ook ik heb toen zoveel lucht ingeslikt als paste en ik ben als een gek gaan zwemmen.
Totdat ik met mijn vinger toppen tegen de zwembad rand ramde.....
Dus hoeveel meter is het in de lengte?
Mijn moeder dacht overigens dat ik niet meer boven zou komen, hihi
# posted by : 9:06 p.m., mei 27, 2005
: 9:06 p.m., mei 27, 2005
ik zwom recht naar beneden naar de bodem van het zwembad. Blij dat ik het gehaald had kreeg ik te horen dat ik 7 meter horizontaal moest zwemmen. Nog een keer dus en ook dat heb ik gehaald. Tekenend voor mijn leven misschien. Dat ik de dingen wel eens verkeerd begrijp maar het me uiteindelijk wel lukt...
Een reactie posten
# posted by : 2:34 p.m., juni 23, 2005
: 2:34 p.m., juni 23, 2005 << Home
