woensdag, juli 20, 2005
een goed gesprek
Ik zit met je in een park op een bankje. En omdat het zo waait heb ik de rood/witte paraplu als een windscherm achter me zodat we uit de wind zitten en elkaar kunnen verstaan. De wolken doen me denken aan de zee. Zo woest komen ze aan- en overwaaien.
Met mijn knieën opgetrokken op het bankje en mijn slippers voor me op de grond zitten we daar. Te praten. Het meisje dat aan het spelen is op een klimtoestel kijkt af en toe nieuwsgierig naar ons. Ze vult haar spijkerbroekzakken met zand en klimt dan weer op het rek om er vervolgens op de kop aan te gaan hangen. Het zand valt weer uit haar zakken. Dit doet ze een keer of tien.
Een hond komt met een man het park in lopen. Het is zo'n klein snel hondje, geen Jack Russel, maar wel zoiets. De hond wandelt eerst wat door het park. Vervolgens trekt hij met de man een sprint rakelings langs ons.
Er komen nog meer kinderen in het park spelen. Het meisje wat er het eerst was is inmiddels zo nieuwsgierig geworden dat ze even naast ons komt zitten op het tweede bankje. Wanneer ik gewoon verder praat met je gaat ze al gauw weer verder met spelen.
Af en toe schijnt de zon en strek ik mijn benen uit op het bankje zodat mijn voeten weer wat warmer worden.
Plotseling verschijnt er een grote zwarte hond. Hij is nieuwsgierig watvoor ding dat is daar op dat bankje. Een rood/wit gestreepte bal... zit daar ook wat achter?... is dat wel okee?... Ik vertel je dat er een zwarte hond naar ons aan het kijken is en onderbreek even ons gesprek om hem wat aandacht te geven. Ik strek mijn hand naar hem uit en dan durft 'ie dichterbij. Hij snuffelt aan mijn hand en merkt dan dat het goed is. Nu kan hij weer gewoon verder met alle andere dingen die ook nog bekeken, besnuffelt en beplast moeten worden. En ik praat weer verder met jou.
Met mijn knieën opgetrokken op het bankje en mijn slippers voor me op de grond zitten we daar. Te praten. Het meisje dat aan het spelen is op een klimtoestel kijkt af en toe nieuwsgierig naar ons. Ze vult haar spijkerbroekzakken met zand en klimt dan weer op het rek om er vervolgens op de kop aan te gaan hangen. Het zand valt weer uit haar zakken. Dit doet ze een keer of tien.
Een hond komt met een man het park in lopen. Het is zo'n klein snel hondje, geen Jack Russel, maar wel zoiets. De hond wandelt eerst wat door het park. Vervolgens trekt hij met de man een sprint rakelings langs ons.
Er komen nog meer kinderen in het park spelen. Het meisje wat er het eerst was is inmiddels zo nieuwsgierig geworden dat ze even naast ons komt zitten op het tweede bankje. Wanneer ik gewoon verder praat met je gaat ze al gauw weer verder met spelen.
Af en toe schijnt de zon en strek ik mijn benen uit op het bankje zodat mijn voeten weer wat warmer worden.
Plotseling verschijnt er een grote zwarte hond. Hij is nieuwsgierig watvoor ding dat is daar op dat bankje. Een rood/wit gestreepte bal... zit daar ook wat achter?... is dat wel okee?... Ik vertel je dat er een zwarte hond naar ons aan het kijken is en onderbreek even ons gesprek om hem wat aandacht te geven. Ik strek mijn hand naar hem uit en dan durft 'ie dichterbij. Hij snuffelt aan mijn hand en merkt dan dat het goed is. Nu kan hij weer gewoon verder met alle andere dingen die ook nog bekeken, besnuffelt en beplast moeten worden. En ik praat weer verder met jou.
# posted by Susan @ 5:03 p.m. 
