zaterdag, september 10, 2005
missen
Het is me wel eens vaker opgevallen, maar ik was het weer vergeten.
Als je verder weg bent van mensen dan mis je ze minder.
Volgens mij heeft het te maken met de kans dat je de persoon zou kunnen tegen komen en met of de persoon onderdeel is van de omgeving waar je naar toe gaat.
Een paar jaar geleden ging ik naar Antwerpen en toen had ik verschrikkelijke heimwee, niet eens zo naar mensen maar naar Enschede (hoe is het mogelijk). En vorig jaar zat ik in Praag en toen miste ik een aantal mensen enorm.
Telkens als ik nu een reis maak dan ben ik er bang voor dat dit weer gebeurt.
Gek genoeg had ik in Venetië nergens last van. Wel had ik dat ik me ging voorstellen hoe het zou zijn als bepaalde personen er ook zouden zijn en ik kon me, met veel plezier en zonder daar heel erg verdrietig van te worden, voorstellen hoe leuk het dan zou zijn om daar whatever samen te doen (maar dan moet ik ook eerlijk zeggen dat het in dat geval niet uitmaakt waar we zouden zijn). En daarnaast zaten er gewoon wat mensen af en toe in mijn hoofd waar ik dan even heel sterk aan moest denken (het een sluit het ander niet uit overigens).
Echter... nu ben ik terug in Nederland, heb al weer twee dagen in mijn eigen bed geslapen en nu slaat het misgevoel weer toe...
Als je verder weg bent van mensen dan mis je ze minder.
Volgens mij heeft het te maken met de kans dat je de persoon zou kunnen tegen komen en met of de persoon onderdeel is van de omgeving waar je naar toe gaat.
Een paar jaar geleden ging ik naar Antwerpen en toen had ik verschrikkelijke heimwee, niet eens zo naar mensen maar naar Enschede (hoe is het mogelijk). En vorig jaar zat ik in Praag en toen miste ik een aantal mensen enorm.
Telkens als ik nu een reis maak dan ben ik er bang voor dat dit weer gebeurt.
Gek genoeg had ik in Venetië nergens last van. Wel had ik dat ik me ging voorstellen hoe het zou zijn als bepaalde personen er ook zouden zijn en ik kon me, met veel plezier en zonder daar heel erg verdrietig van te worden, voorstellen hoe leuk het dan zou zijn om daar whatever samen te doen (maar dan moet ik ook eerlijk zeggen dat het in dat geval niet uitmaakt waar we zouden zijn). En daarnaast zaten er gewoon wat mensen af en toe in mijn hoofd waar ik dan even heel sterk aan moest denken (het een sluit het ander niet uit overigens).
Echter... nu ben ik terug in Nederland, heb al weer twee dagen in mijn eigen bed geslapen en nu slaat het misgevoel weer toe...
# posted by Susan @ 6:04 p.m. 
