woensdag, oktober 26, 2005
Persoonlijke ruimte
Na de performance vertelde een man mij dat hij moest denken aan de keren dat hij bij het station (ik weet niet welke) was en dat hij daar tijden kon kijken naar enorme zwermen spreeuwen die dan bezit namen van de boom daar. En wat hem dan het meest opviel was dat hoe vol de boom ook werd, de spreeuwen altijd een vaste afstand tot elkaar bewaarden.
Vanmiddag keek ik uit mijn raam en zag de duiven uit de buurt dit nog eens extra onderstrepen.
Na het zien van mijn film vroeg een docent zich af waarom mensen niet weglopen en het maar gelaten ondergaan als ik in hun persoonlijke ruimte kom. Zelf denk ik dat dat komt doordat ik het een performance noem. In het werkelijke leven zonder dit etiket kom ik daar niet mee weg denk ik, tenzij het gaat om een overvolle tram, maar dan is de acceptatiegrens van hoe dicht iemand bij je staat zowiezo al verhoogd.
In de log hieronder staat de link waar je zelf de film kunt bekijken.
# posted by Susan @ 3:43 p.m. 
Comments:
<< Home
Personal space is een boeiend iets.
Ik ken iemand die voor een afstudeerproject op straat aan voorbijgangers heeft gevraagd of zij hen in het gezicht mocht aaien (met camera erbij).
En echt bizar veel mensen stonden het toe.
Ik ken iemand die voor een afstudeerproject op straat aan voorbijgangers heeft gevraagd of zij hen in het gezicht mocht aaien (met camera erbij).
En echt bizar veel mensen stonden het toe.
# posted by 
: 8:05 p.m., oktober 26, 2005
: 8:05 p.m., oktober 26, 2005 
Het was inderdaad voor haar opleiding. Ik weet niet meer precies hoe dat allemaal heet, maar het was iets met audio-visueel. Voor dat afstudeerproject moest iedereen een (korte) film maken.
# posted by : 9:34 a.m., oktober 27, 2005
: 9:34 a.m., oktober 27, 2005
personal space... volgens mijn huisgenote is de space rond Israeliërs een stuk kleiner dan bij Hollanders... ze gaan zeg maar dichter op je staan. Dus het scheelt per cultuur!
Een reactie posten
<< Home
