woensdag, december 14, 2005
verbaasd
Mijn ogen beginnen wat meer open te worden. Ik heb niet meer de hele tijd het gevoel dat ik door een donkere mist naar buiten probeer te turen. En dat scheelt energie.
De zon schijnt.
Net regende het zomaar.
Het stoorde me niet, ik werd er zelfs blij van want het kwam zo uit het niets dat het een wonder leek; de regen in stroom tegen een lichte blauwige achtergrond.
Onwillekeurig zocht mijn blik een regenboog, die ik niet vond maar wat niet gaf.
Al surfend vond ik net op een ander blog mooie woorden.
En tot mijn grote verbazing waren het de mijne... als reactie op de hare.
Ik ben blij met mijn weer ruimer wordende blik.
De zon schijnt.
Net regende het zomaar.
Het stoorde me niet, ik werd er zelfs blij van want het kwam zo uit het niets dat het een wonder leek; de regen in stroom tegen een lichte blauwige achtergrond.
Onwillekeurig zocht mijn blik een regenboog, die ik niet vond maar wat niet gaf.
Al surfend vond ik net op een ander blog mooie woorden.
En tot mijn grote verbazing waren het de mijne... als reactie op de hare.
Ik ben blij met mijn weer ruimer wordende blik.
# posted by Susan @ 1:00 p.m. 
Comments:
<< Home
Niet zien doet je inzien dat wat je ziet gezien mag worden.
# posted by 
: 4:52 p.m., december 16, 2005
: 4:52 p.m., december 16, 2005
@peet: Wat fijn! Ik zat me deze week al een paar keer af te vragen wanneer de langste nacht zou zijn. Ik kan niet wachten!
Een reactie posten
<< Home
