zondag, januari 29, 2006
performance?
Twee grote witte tafels naast elkaar in de grote expositieruimte van de Aki. Ervoor twee wat lagere tafeltjes die dienen als opstapje. Op de tafel liggen twee naakte mannen. Met gespreide benen. De voeten van de mannen rusten op de opstapjes. Naast de benen van de mannen staan twee vrouwen. De ene vrouw is gekleed in spijkerbroek en grijze trui met capuchon. De ander in zwarte trui met rok en bruine schoenen. Beide hebben een pincet. Een paar meter bij de tafels vandaan staat een sokkel met daarop een brandende kaars.
Tja, het is een kunstacademie, dus wat te doen behalve serieus te gaan kijken wat er gebeurt...
Wat ik zie is het volgende: De ene vrouw (met broek en trui) trekt met haar pincet schaamhaar uit de schaamstreek van de ene man en gooit de uitgetrokken haren naast hem op tafel. De andere vrouw trekt met de pincet schaamhaar uit de schaamstreek van de andere man, echter, zij loopt met steeds (naar het schijnt) één haar naar de brandende kaars en verbrandt de haar om vervolgens terug te lopen om de volgende er uit te trekken.
Helaas moet ik eerlijk zeggen dat ik geen enkele noodzaak heb gezien in hetgeen ik zag gebeuren. Ik snapte niet waarom de vrouwen er uit zagen zoals ze er uit zagen, er leek niet over nagedacht. Ik snapte niet waarom de vrouwen verschillende maar toch in essentie dezelfde handelingen verrichtten. Ik snapte niet wat de bedoeling was van die kaars. Ik snapte niet waarom de mannen naakt waren, ik snapte niet waarom dit überhaupt gaande was in de grote expositieruimte van de Aki zonder aankondiging in welke vorm dan ook...
Kunst mag vragen oproepen, graag zelfs, maar wanneer je een performance doet, dan moet je er op zijn minst over nagedacht hebben welk beeld je neerzet en of de attributen die je gebruikt en de handelingen die je doet datgene overbrengen wat je voor ogen hebt.
Ik ben een groot voorstander van performancekunst en naakt is prima als het een functie dient, maar af en toe lijkt het alsof men denkt; "We gaan gewoon naakt, en klaar is kunst."
Well that's just not good enough!
Toen ik naar huis vertrok ben ik nog even in de hal gaan kijken of de performance nog gaande was. Wat er restte waren een brandende kaars en deze stille getuigen:
# posted by Susan @ 11:41 p.m. 
Comments:
<< Home
Er zal ongetwijfeld over zijn nagedacht. Misschien een kwestie van vragen?
# posted by 
: 1:08 p.m., januari 30, 2006
: 1:08 p.m., januari 30, 2006
ik ben het met oh! eens. er is zeker over nagedacht. maar of je het dan goed moet vinden is de andere vraag.
# posted by : 3:39 p.m., januari 30, 2006
: 3:39 p.m., januari 30, 2006 
Oooh, hahaha, ja, je dacht dat 't een performance was?! Hahaha, nee, sorry, nee, dat doen we altijd op vrijdagmiddag.
Beetje bikinilijn bijwerken. Moet gebeuren, kunnen we weer een beetje strak 't weekend in.
Beetje bikinilijn bijwerken. Moet gebeuren, kunnen we weer een beetje strak 't weekend in.
# posted by : 11:00 p.m., januari 30, 2006
: 11:00 p.m., januari 30, 2006
@ allemaal: ranzig wil ik het niet noemen. Dat vond ik het echt niet. Het was ook niet vervelend om naar te kijken, maar het riep zoveel vragen op die voor mij duidden op ondoordachtheden... Ik ga ook zeker de betreffende personen vragen wat er nou precies aan de hand was. Hopelijk kom ik ze eerdaags tegen. Punt is vooral dat ik het idee heb dat wanneer een werk/performance of whatever van dien aard uitleg nodig heeft er iets ontbreekt. In dit geval schrijf ik dat toe aan het werk en de doordachtheid er van, maar misschien ontgaat mij wel iets.
Tijd om te gaan vragen dus :-)
Tijd om te gaan vragen dus :-)
Boewaaaaaaah en dat noemt men kunst, zeker omdat het zoveel reacties oproept; nou, volgens mij heeft dit niks met kunst te maken.
Een reactie posten
<< Home
