woensdag, februari 08, 2006

 

familie

Gisteren dacht ik aan ze. En in impuls belde ik op. Ik kreeg mijn tante aan de telefoon, die als eerste riep; "leef jij ook nog!?!", waarop ik zei; "Ja".
Ik vertelde dat ik aan haar dacht en dat ik daarop besloot te bellen. En vroeg of het goed was dat ik een keer koffie kwam drinken en wanneer dat dan zou schikken.

Vanavond was ik dus daar. Om iets over acht. Koffietijd. 'Goede tijden' stond aan; iets wat ik al verwacht had. Na anderhalf jaar was ik voor het eerst weer bij mijn tante. De zus van mijn moeder. Ze lijkt op haar inmiddels. Ongeveer even groot als mijn moeder was. Wat grijzer dan vroeger. Wat fijn om zo dicht bij iemand te zijn die je mist. Ik denk dat ik vanavond dichterbij mijn moeder was dan ik in tijden ben geweest. En dat was fijn!

Na in een paar uur te hebben bijgepraat over de afgelopen anderhalf jaar en iedereen besproken te hebben die enigszins relevant leek, vertrok ik weer. Met het aanbod dat ze een keer koffie bij mij komt drinken. En met het tot gauw en anders misschien over een jaar(*grijns*), fietste ik naar mijn huis aan de andere kant van de brug.

# posted by Susan @ 12:12 a.m.
Comments:
mooi
# posted by Anonymous Anoniem : 1:38 a.m., februari 08, 2006
 
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
# posted by Anonymous Anoniem : 4:58 a.m., februari 08, 2006
 
aan de andere kant van de brug!!
:-)
# posted by Anonymous Anoniem : 12:20 p.m., februari 08, 2006
 
Mooie momenten, dus.
# posted by Anonymous Anoniem : 4:14 p.m., februari 08, 2006
 
Heerlijk zulke contacten. En zeker als je daardoor ook weer heel even dicht bij een geliefde bent.
# posted by Anonymous Anoniem : 3:17 p.m., februari 09, 2006
 
Een reactie posten

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?