maandag, mei 01, 2006

 

mam

Ik heb het gevoel dat ik u moet waarschuwen. Misschien een soort kijkwijzer; het volgende log is niet geschikt voor lezers die niet tegen verdrietige of confronterende dingen kunnen, of zoiets....

Ik wil namelijk wat vertellen over mijn moeder.



Mijn moeder is negeneneenhalf jaar geleden overleden.

4 dagen na mijn verjaardag.

Ze zong voor me en samen aten we taart in het ziekenhuisbed.


Toen ze naar het ziekenhuis ging was ik net op kamers gegaan en niet lang nadat mijn moeder overleed verhuisde
mijn vader. Hierdoor heb ik haar nooit gemist in huis.

Er is een tijd geweest dat ik niet wist hoe ik zonder haar verder moest. En er is een tijd geweest dat ik bang was dat als ik niet elke dag aan haar dacht, ik niet genoeg van haar gehouden zou hebben.

Soms zeiden mensen tegen me dat ze zich niet konden voorstellen hoe het is als je moeder er niet meer is. Waarop ik steevast antwoordde met; 'ik ook niet'. En eigenlijk is dat nog zo.

Af en toe realiseer ik me, voor zover je je zoiets realiseren kunt, dat mijn moeder dood is.
Vaker realiseer ik me dat ik haar niet mis. Daardoor lijkt het wel alsof ze nooit bestaan heeft. Wat ik heel erg pijnlijk vind. Dan mis ik het missen. Maar vanavond is het er allebei



Mijn moeder is dood

en ik mis haar


Comments:
Mijn moeder ging onverwacht. Dacht dat ze een griepje had, ging naar bed en toen mijn vader boven kwam was ze gestorven. Het is nu acht jaar geleden en ik herken je stukje zo goed...
 
MOOI. Ben blij dat ik het gelezen heb, ondanks je waarschuwing.
 
Dank voor de leeswijzer, maar ik las lekker toch verder. En daar heb ik dan geen spijt van.
 
Voor julie is het een groot gemis.
Koester de gevoelens en herinneringen die jullie voor haar hebben.
Ze was tenslotte jullie moeder.
 
Mooi, eerlijk, lief.
 
Ik vind dit een erg mooi logje. Puur.
 
ik hou van je
 
Een reactie posten

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?